So many adventures! XMAS, Colorado, Las Vegas, LA, Hollywood, California en New Years.

Holaa!!

Zoals de titel al zegt, dit was een hele avontuurlijke, leerzame, maar vooral super gezellige vakantie. Vrijdags waren we om 3 uur klaar met school en om 5 uur zaten we bepakt met zijn allen in de truck. Dan kwam natuurlijk nog de laatste vraag: ‘You sure we got everything?’ En ja, daarna was het gaan met die banaan, op weg naar Colorado!!

Ik had me er al weken op verheugd, want ik zou voor de eerste keer leren skiën of mijn benen breken. Maar dat zou dan ook voor de eerste keer zijn, haha.

We hebben de hele nacht doorgereden zodat we zo snel mogelijk in Colorado aan zouden komen, 14 uren later. Het was een lange rit en voor mij was het ook de eerste keer om zo lang door te rijden, but it was an experience! Maar goh, wat was het een lange rit, die het uiteindelijk wel waard was, want Colorado was gorgeous! (foto’s in mijn albums)

We kwamen aan om 9 uur ’s ochtends en we konden pas om 4 uur in het hotel, dus het idee bij de meiden van natuurlijk ‘shoppingggg’. Mijn hostbroer, Cameron, zou vanuit California komen, daar hebben we eerst opgewacht en toen konden we gelukkig om 2 uur het hotel wel in.
Die avond gingen we naar een heel leuk restaurantje in Silverthorne en aangezien we allemaal kapot waren, ging het licht snel uit die avond!

De volgende dag gingen we naar Leadville, omdat mijn hostsister, Blair, daar geaccepteerd is bij een universiteit. We kwamen midden in een sneeuwstorm terecht en daardoor werden we verzocht om zo snel, maar voorzichtig mogelijk naar het hotel terug te gaan.
Gelukkig was het weer beter later op de dag zodat we eten konden ophalen!

De volgende dag gingen we skiën en jajaja dit was de eerste keer voor mij! We stonden op om 6 uur in de ochtend, omdat we allemaal moesten aankleden zodat we zo snel mogelijk ski’s konden halen. De planning was skiën om 11 uur, maar je voelt het vast al aankomen, dat ging niet zoals gepland. Iedereen zat in de auto om te gaan en dan is mijn hostdad zijn telefoon kwijt. Wij bellen met onze telefoons en hij gaat wel over, maar natuurlijk nergens te vinden. En dan zegt hij: ‘oh hij kan ook best in de sneeuw gevallen zijn.’
Na een half uur zoeken, zonder succes, besluiten we om op te geven..

Tweede poging om te vertrekken, ow ja maar dan hebben we ook best wel trek, haha. Snel door de ‘drive-through’ en door. Een uur later dan gepland kwamen aan in het skiresort en daar gingen we dan! Het ging heel erg goed, totdat mijn hostmom haar ski’s aandeed en meteen viel. We moesten allemaal stoppen en naar het ziekenhuis, want ze dachten dat ze haar enkel gebroken had.
Natuurlijk ging dat ook niet zo soepel, want een sneeuwstorm was net bij ons in de buurt en het werd erger, de verder we reden. Daar zaten we dan, mama creperend van de pijn, papa met stress en geen zicht achter het stuur en wij vieren met volle skibekleding plat gedrukt op de achterbank. Zie je het al voor je? Ja, dat was een feest.
Nou ja, toen besloten we dat het beter was om eerst ons vieren, Blair, Cameron, Jared en ik, af te zetten bij het hotel, zodat we de ski’s en schoenen weer terug konden brengen.

Zo gezegd zo gedaan, wij worden afgezet bij het hotel en hun rijden door naar het ziekenhuis. Nu waren we dus met z’n vieren en het eerste wat we deden was natuurlijk de dikke skibekleding omwisselen voor een iets comfortabelere bepakking. Okay dus het derde obstakel van die dag zat er natuurlijk ook al aan te komen, ‘hoe krijgen we al die ski’s en toebehoren in de mustang op een manier dat wij er ook nog met ons alle vier passen?’
Gelukkig na een halfuurtje puzzelen lukte dat en daar gingen we. De verhuurwinkel was maar 10 minuten bij het hotel vandaan, maar het leek allemaal natuurlijk weer te mooi om waar te zijn. We zijn 5 minuten onderweg en dan breken beide sneeuwkettingen van de wielen af en de enige optie was, heel rustig doorrijden.

Toen we eindelijk bij de winkel aankwamen en we alles weer in hadden geleverd, moesten we natuurlijk naar de winkel voor nieuwe sneeuwkettingen. En die was weer verder weg, ge-wel-dig. Blair en ik hadden het al helemaal gehad en toen werd de sneeuwstorm ook nog erger. Maar goed, we moesten toch ook avondeten, dus toen we nieuwe sneeuwkettingen hadden, reden we naar het dichtstbijzijnde restaurant.

We zaten nog geen tel in het restaurant en toen kregen we bericht vanuit het ziekenhuis. Gelukkig bleek mijn host moeder haar enkel niet gebroken te zijn, maar ze zeiden dat ze haar spieren van knie tot voet verrekt heeft. ‘De rest van de vakantie op krukken dus!’

Die avond lagen we allemaal rond 8 uur te slapen, want het was een dag vol mislukkingen voor iedereen…

De volgende dag deden we een nieuwe poging tot skiën en deze ging goed! Het was zo leuk en gelukkig geen gebroken benen of verrekte spieren! Die avond voelde ik zoveel spieren die ik nog nooit eerder gevoeld had en waarvan ik niet eens wist dat die er waren, haha. Dat was het natuurlijk allemaal waard, want het was een super ervaring!

Voor de dag erna stond ‘Vail’ op de planning. Het was een heel gezellige stadje en daar had ik, sinds 5 maanden, weer eens een ‘wienerschnitzel met aardappelen en rode kool’ in een Europees restaurantje gegeten. Je kunt je niet voorstellen hoe erg ik daarvan genoten heb!

En toen was de laatste dag alweer aangebroken; ‘Snowtubing and Snowmobiling’. De laatste dagen was er zo veel sneeuw gevallen en daardoor snowtubing alleen maar leuker. Soms waren we gewoon helemaal bedekt in de sneeuw toen we naar beneden gleden! Meerijden op een snowmobile was ook ‘SO MUCH FUN!’ en ging natuurlijk ook veel te snel voorbij.
Het was natuurlijk kerst en daarom hadden we ’s avonds een kerst diner!

Cameron, broer, kwam vanuit California naar Colorado omdat hij daar de laatste 5 jaar gewoond heeft. Mommy zou vanuit Colorado met hem mee terug zodat ze hem daarna kon helpen met verhuizen van California naar Texas. Dit kon niet meer door haar voet en Daddy moet geopereerd worden zijn schouder, dus hij kon ook niet mee. En daarom bleven Blair en ik over, aangezien Blair kan autorijden.

Aan de ene kant was het niet zo heel erg want vanuit Colorado kom je langs al de grote steden en die zouden ze mij dus meteen laten zien!
Vrijdagochtend vertrokken we om 8 uur, omdat ze veel sneeuwstormen verwachtten die dag. We reden als eerst langs ‘the Rocky Mountains’ en natuurlijk de welbekende ‘Grand Canyon’. Van Colorado naar Las Vegas zou al 10 uren rijden zijn, maar het werd alleen maar meer door al de sneeuw en slechte wegen.
Gelukkig wisten we van te voren dat het heel slecht kon worden en daarom hadden we een reservering bij een hotel gemaakt in Las Vegas! Rond 8 uur kwamen we aan in Las Vegas en als eerst lieten ze mij ‘The Strip’ en casino’s zien. En de casino’s zijn letterlijk zoals in je ze ziet in de films!

De volgende dag reden we door naar Los Angeles en natuurlijk konden niet zomaar lang Hollywood rijden. Een kijkje nemen bij de Walk of Fame heeft al heel lang op mijn ‘wish-list’ gestaan en na deze dag kon ik die afkruisen!

We waren allemaal zo moe en klaar met rijden, dus daarom reden we snel door naar het huis van Cameron. Binnen 2 dagen hebben we door sneeuwstormen, woestijnen en grote drukke steden gereden. Het was natuurlijk heel veel, maar wel heel leuk en interessant!

In totaal bleven we drie dagen in California, want we moesten inpakken en ze lieten me nog een paar favoriete plekken zien. Op dinsdag gingen we weer terug! De reis begon goed en we hadden in totaal 14 uren gereden van California door Arizona en een deel van New Mexico.

De volgende dag, 31 december, was een en al drama, want we moesten nog 10 uren, maar het weer werd alleen maar slechter.
We waren 6 uren van huis en het weer en de wegen waren zo slecht dat we met de auto over de weg begonnen te glijden. Het ging goed voor een halfuur en toen begonnen we zo te glijden dat we met de zijkant van de auto tegen een grote vrachtwagen aan knalden.!
Gelukkig was er niks met ons aan de hand, maar verder rijden was natuurlijk het laatste wat we gingen doen! Een uur van de plek waar wij waren wonen kennissen en die pikten ons op.

Nieuw jaar was dus eigenlijk niet heel erg speciaal, want we sliepen allemaal al om 11 uur, haha! We zijn daar 3 dagen gebleven en toen alle sneeuw en ijs weer gedooid was konden we gelukkig naar huis!

Zoals je ziet was het een hele leuke, maar super avontuurlijke vakantie!

ByeBye!

Thanksgiving & ICE

Heyhey!

Sorry dat ik jullie nu pas over mijn Thanksgiving vertel, maar ik voel me de afgelopen weken niet zo fit en had het erg druk op school!

Maaaar beter laat dan nooit, haha.

Mijn Thanksgiving begon al om half 5 ´s ochtends, omdat Blair en ik ons klaar moesten maken, want we zouden om 7 uur vertrekken. Nouja, ons kennende wisten we van te voren al dat we niet om 7 uur weg zouden zijn, maar deze keer viel het nog mee! Om 7.15 zaten we in de auto richting de Oom en Tante!

We waren daar rond 9 uur en toen begon het koken, decoreren en klaar maken van het eten. Ik had ´s ochtends expres niet al te veel gegeten, zodat ik al les kon proeven later op de dag.

Om 11 uur zouden we eigenlijk foto´s maken met de family, maar omdat we zo druk aan het koken waren werd dat het allemaal niet.

Later op de dag kwamen er nog meer familieleden en iedereen nam iets mee om aan ´het maal´ toe te voegen. Om half 4 begonnen we allemaal met eten en geloof me, je hebt nog nooit zoveel eten gezien!

Ik heb toen natuurlijk ook de welbekende ‘Turkey’ geproefd! Daarnaast heb ik nog zoveel gegeten dat ik de namen en tel kwijt ben geraken na 10 dingen, haha!

We gingen niet al te laat weer naar huis, maar we zaten allemaal zo vol dat we moe waren van het eten.

De dag erna hadden we een kleine 2^e Thanksgiving bij Opa; ‘we hadden natuurlijk ook nog niks gehad de afgelopen dagen, haha.’ Het was wel heel erg leuk, want ik had voor het eerst ‘pumkin pie’ en ik ben al een taart/cake/koekje fan, dus dit was al helemaal de-li-cious!

Op 25 november zijn we met de familie naar ‘ICE’ geweest en dit was een tentoonstelling met allemaal dieren en poppetjes gemaakt uit ijs! Het was zo fascinerend en daarom was die 1,5 uur wachtrij het wel waard!

Ik zal de foto’s ook online zetten zodat jullie een beeld krijgen! Over twee weken is het kerst en voor degenen die het nog niet weten; “We’re heading to Colorado!’

Momenteel is het heel druk op school, want we hebben allemaal essays en toetsen in te leveren voor de vakantie. Gelukkig gaat het nog steeds goed en kan ik alles op tijd inleveren, maar ik ben wel toe aan vakantie!
Tot de volgende keer,

Ciao Ciao!

How Are Yall?

Howdy Dutchie!

Het is alweer een tijdje geleden dat ik eigenlijk een verhaal over mijn dagelijkse leven heb geschreven! Ik lees jullie reacties op mijn verhalen wel en daarvoor wil ik jullie bedanken, want ik vind het super lief!Maar hoe gaat het eigenlijk met jullie?!

Ik had nooit verwacht dat Facebook zo handig zou zijn, maar daar kom je pas achter als je ver weg bent van je vertrouwde ‘normale’ omgeving. Het tijdverschil is soms wel lastig en het net als in Nederland is het hier ook niet altijd feest!
Soms denk ik wel, ‘kon ik maar even 2 minuten gewoon in Nederland kijken en op mijn fietsje naar de winkel fietsen’.

Dus het is niet dat ik helemaal niet aan jullie denk hoor!

Oh, en trouwens wat ook zo leuk was is dat Blair mij meenam naar een wereld markt. En dit betekent: Nederlands eten!!
Jullie hebben geen idee hoe ik door die winkel liep te stuiteren, stroopwafels, hagelslag en drop! Nee dat zie je hier niet zo vaak, dus dat moest natuurlijk even gekocht worden!

Ik heb een tijdje geleden ook een Baseball game van de Texas Rangers bijgewoond, maar het was zo warm dat we na 45 minuten onze weg naar buiten weer zochten! Ondanks dat was het wel heel leuk!

Mijn familie hier rijd ook motors en daarvoor is Harley Davidson de perfecte winkel en natuurlijk moest ik daar ook een kijkje nemen met mijn ´dad´!

Op school gaat het ook heel goed, de cijfers hier gaan niet van 0 tot 10, maar van 0 tot 100. Mijn cijfers zijn altijd tussen de 70 en 100 dus ik heb niks te klagen!
Ik vind de schooldagen hier wel vermoeiender dan in Nederland, maar dat kan ook zijn omdat ik elke les een nieuwe klas heb en iedereen je natuurlijk nog steeds wel ´interessant´ vind!

Mijn leven hier is eigenlijk heel erg goed en daar ben ik heel erg blij om. Maar daarnaast heb ik natuurlijk ook wel eens dagen dat ik denk van ´Waarom was dit ook alweer leuk?’.
Gelukkig blijft dit gevoel vaak maar even, en het is meestal nadat ik geskyped heb met familie of vrienden in Nederland.

Nu heb ik een week vrij, omdat het Thankgiving is volgende week, maar daarover vertel ik meer in mijn volgende verhaal!

Dit was nu een kleine update en ik ben van plan om ook dingen te gaan filmen, zodat jullie een klein beetje een idee krijgen hoe het er hier uit ziet!

Byeee

Happy Halloween, Happy Halloween, Happy Halloween!

Halloween!

Afgelopen vrijdag, 31 oktober, heb ik voor het eerst Halloween gevierd. Pompoenen maken, huis versieren, spoken, spinnen, duivels en snoep? Het antwoord daar op is, ja, ja, ja, ja, ja, ja en ja.
In de stad wijk waar ik woon word het heel groot gevierd en mensen nemen zelf een week vrij van hun werk om alles, in en om huis, te versieren.

Het begon allemaal een paar weken voor Halloween, want iedereen begon al over hun kostuum na te denken. Ook lagen de winkels al vol met Halloweenversieringen en er waren zelfs bedrijfspanden omgebouwd als Halloween winkel. Je kunt nu wel denken, en dat voor alleen 1 avond?
Nou, dat is inderdaad allemaal voor 1 avond ja!

Maar wat is Halloween eigenlijk? Dit is het verhaal wat ik heb gehoord van mijn host zus; Het woord "Halloween" is afgeleid van "All Hallows Eve". Dat is de avond voor het katholieke feest "Allerheiligen" (All Hollows day) wat op 1 november valt. Maar in de 5e eeuw voor Christus eindigde de zomer officieel op 31 oktober. Dit feest werd door Kelten "Samhain" genoemd. Het was hun oud en nieuw.
Een Keltische legende vertelt dat op de laatste zomerdag de geesten van de mensen die het vorige jaar gestorven waren, terug zullen komen. Die geesten gaan op dan zoek naar (levende) lichamen die zij het jaar daarna kunnen bezitten. De Kelten geloofden dat dit de enige manier van leven na de dood was. Natuurlijk wilden de levenden niet dat de geesten hun lichaam in beslag zouden nemen. Om er voor te zorgen dat de geesten hun lichaam niet zouden kiezen, deden de mensen alle vuren in huizen uit. Daardoor zou het koud worden.
Ook trokken allemaal oude kleren aan. De mensen dachten dat de geesten hun lichamen dan niet meer zouden willen hebben, omdat ze koud en lelijk leken. Verder liepen de mensen al herrie makend rond in de buurt waar ze woonden. Met het lawaai probeerden ze de geesten weg te jagen.

Door alle jaren heen bleven mensen zich verkleden op 31 oktober en het krijgen van snoep, ‘trick or treat’, is er later bijgekomen.

Natuurlijk deden wij ook mee aan Halloween en ik was verkleed als het meisje ‘The Day Of The Dead’. Het was heel leuk om te zien hoe iedereen verschillend verkleed was en sommige kinderen zagen er echt doodeng uit!
Onze hele straat was versierd en toen het donker werd zijn we langs alle huizen gelopen, om te zien hoe alles versierd was. Er was zelf een man die zijn garage om had gebouwd als een Scary Spookhuis!
Wij hadden hele grote spinnen en spinnenwebben om ons hele huis heen gemaakt. Daarnaast hadden we onze voortuin versierd al een kerkhof met rook!

Het is onvoorstelbaar hoe groot het hier word gevierd en hoeveel mensen meedoen. Ik vond het een hele leuke en creepy ervaring om mee te maken!

Spirit week en Homecoming!

Heeeey vriendjes, vriendinnetjes, familieleden enzovooort!

Mijn titel zegt het al; Spirit week en Homecoming!

Dit is een week waar je als exchange student heel erg naar uitkijkt, omdat het iets is wat Nederland niet heeft. Of tenminste ik heb hier heeeel erg naar uitgekeken, omdat ik het altijd op filmpjes en foto's zag, maar nu kon ik het zelf meemaken!
Voor Homecoming is het de bedoeling dat je gevraagd word door iemand die jou leuk vind, zodat je als date kunt gaan. (Natuurlijk kun je ook gewoon met je vrienden gaan)

In Texas hebben ze met homecoming nog iets extra’s, want ze dragen hier tijdens de Football Game een Mum.
Een Mum is een hele grote bloem met daaraan allemaal versiersels, wat natuurlijk met football of de club waar je in zit te maken heeft. Ze zijn er in verschillende maten en je kunt ze zo gek maken als je zelf wilt en sommige studenten betalen er zelf $600 voor!

De week voor Homecoming heb je Geest week en dat houd in dat je, de hele week, van maandag tot vrijdag dagen hebt dat je je moet verkleden.
Mijn Spirit week begon met Tie Dye Day op maandag en we moesten allemaal verkleed in tie dye kleding! Dinsdag hadden we Nerd-Day en de hele dag door zag je studenten lopen met brillen op, hoge broeken, lange sokken, kortom het stereotype nerd!
Woensdag was het de bedoeling dat de juniors en seniors verkleed gingen als bejaarden en dat je freshman en sophemores verkleed gingen als baby’s! Donderdag was het Twin Day en Blair en ik gingen verkleed in dezelfde kleren naar school!
Vrijdag was het Homecoming en die dag droegen we allemaal onze Home Sweet Homecoming T-Shirts en natuurlijk konden onze Mums ook niet ontbreken!

Na op vrijdag de hele dag de Mum te hebben gedragen gingen we eerst foto’s maken. Daarna moesten we ons al snel weer klaar maken, want de Football Game begon al om 19:30.
Aangezien het verkeer echt verschrikkelijk is rond die tijd moesten al om 18:45 weg!

De Football Game hebben wij gewonnen en ik heb heel erg genoten van de avond. Het is heel anders dan in Nederland, want dit gaat vanuit de school en daardoor is de teamspirit veel groter.
Al de grote Mum, Cheerleaders, Bands, Dril Teams en natuurlijk de King en Queen van de avond, vond ik heel speciaal om mee te mogen maken!

In mijn galerij heb ik een paar foto's toegevoegd!

Ayusa Meeting, Vrijwilligerswerk, Weekend at the Lake, Laborday, School, Football game en het Grapevine festival!

Heey!

Vandaag ben ik alweer een maand en drie weken in Texas en ik vermaak me echt heel goed! Veranderingen zijn altijd wennen, maar eigenlijk heb ik er op dit moment niet heel erg last van. Alles gaat goed, ondanks dat ik vorige week grieperig en verkouden ben geweest. ´Ja dat verkouden zijn had ik ook niet verwacht in een staat met 35 graden.´

Op 24 augustus had ik mijn eerste Ayusa meeting en die dag kregen we vooral veel informatie over de regels etc.. Aangezien, mijn vriendin, Dionne ook in Texas is geplaatst en bij mijn district hoort, zag ik haar die dag ook!

Blair en ik doen ook vrijwilligerswerk bij ´All Star´ en dat houdt in dat wij kinderen met een handicap helpen met paardrijden. Het vergt heel veel geduld van ons en daarom is het voor ons ook een hele leuke uitdaging!

Daarnaast zijn we ook nog een weekend naar de oom en tante geweest en daar heb ik mijn host broer Cameron uit California voor het eerst ontmoet. De oom en tante wonen dicht bij een groot meer, dus daarom hadden we de jetski ook meegenomen.
Dat weekend heb ik ook een paar super pittige typische Tex-Mex gerechten gegeten, en met pittig bedoel ik ook echt suuuuper pittig!

De maandag na dat weekend was het Laborday en toen ging ik samen met Blair, mijn hostdad en opa op duiven jagen. Zelf mocht ik niet op de duiven schieten, omdat het dan onder jagen valt en dan zou ik vergunning moeten hebben. Maaaar, ik heb wel voor het eerst in mijn leven met een echt geweer geschoten en dat vond ik al super gaaf om te doen!

De vorige keer had ik beloofd dat ik wat meer over school zou vertellen en ik vind dat het in sommige opzichten wel op Nederland lijkt, maar aan de andere kant is het ook weer heel anders. Ik kom van een school met 300 leerlingen en nu zit ik hier op school met 4000 leerlingen. Mijn rooster is elke dag hetzelfde, en in Nederland is het elke dag verschillend. Dat het elke dag hetzelfde is, is wel fijn, maar aan de andere kant vond ik de afwisseling in Nederland ook wel leuk.
Iedereen op school is super aardig en ze willen ook allemaal heel veel weten, omdat ´ik met dit schattige accent vast niet uit Texas kom.´
Daarnaast heb ik ook elk uur een andere klas en freshmans, sophomores, juniors en seniors zijn soms gewoon allemaal gemixt in een klas.

In mijn Algebra klas zit een meisje uit Noorwegen en met haar ben ik naar mijn eeste school Football game geweest. We hebben ook nog gewonnen, woehooeee GO TIGERS!
Het is heel leuk om te zien hoeveel spirit en teamwork de school heeft, want in Nederland is het allemaal niet zo gehecht. Maar hier word het allemaal één bij zulke dingen.

Op 16 september zijn we naar Grapevine Wine Festival, een wijn festival met veel spelletjes zoals druiven stampen, geweest. Ik heb daar voor het eerst een ´funnel cake´ gehad en dat is zooo lekker! Ook heb ik met Blair mee gedaan in een wedstrijd druiven stampen en daarna een Grapefest Texas T-shirt gewonnen bij een ander spel.

Aangezien ik nu al steeds een beetje meer ingeburgerd raak, werd het ook tijd om een cowboyhoed aan te schaffen! Na de hele dag bij dat festival waren we allemaal uitgeteld en zelfs koken te veel werk, dus daarom besloten we om bij een heerlijk restaurant te gaan eten.

Dit weekend zijn we allemaal voorbereidingen aan het doen voor Halloween en Homecoming, want dat komt ook al heel dichtbij! ‘So Excited!!’

Gooodbye!!

First days in Texas and the first schoolday!

Haaaaay,

´The first days in Texas´

Nou in 1 woord; ‘ongelofelijk’.

Toen ik op 9 augustus met Marc in Dallas aankwam ontmoette ik mijn hostfamily en daarna gingen we als eerst naar een typisch TexMex-restaurant. Ik werd met open armen ontvangen, wat ik heel fijn vond, want echt ‘alles’ is nieuw en anders.

Het enige wat een beetje tegen viel was dat mijn koffer in NYC achter was gebleven en ik de eerste 2 dagen alles van mijn hostzus moest lenen. Dit waardeerde ik heel erg en nu lenen we nog steeds wel dingen van elkaar, maar als alles al nieuw is en je koffer het enige is wat echt ‘van jezelf’ is, dan is het wel heeel erg wennen. Gelukkig werd hij na 2 dagen wachten bij ons afgeleverd!

Binnen de eerste week moest er natuurlijk ook geshopt worden, wat ik natuurlijk ´verschrikkelijk´ vond. En daarnaast heb ik ook vrienden van Blair en een aantal familieleden ontmoet.

Samen met Blair ben ik naar een waterpark geweest en daarna gingen we met onze hostmom uiteten! Ik vind het heel grappig om te zien dat de stereotype Amerikaanse dingen, meestal ook nog echt waar zijn, zoals met eten kan ik altijd wel een ´small´ bestellen, want dan is het alsnog groot!

Vorige week moest ik naar de High School toe om mij registreren en vakken uit te kiezen. Ik wou graag vakken kiezen die we in Nederland niet zo specifiek hebben en daarom zijn mijn vakken als volgt:

First semester:
Spanish, Dance, Algebra 2, Teen Leadership, Art, English, Astronomy en US History.

Second semester:
Spanish, English, Algebra 2, Astronomy, Principles of Hospitality & Tourism, Sports & Entertainment Marketing en US History.

En dan nu, na een super leuk weekend, had ik mijn eerste schooldag!

´I SURVIVED IT !`

Om half 6 ging mijn wekker en om 7 uur zat ik samen met Blair in de auto richting school. Eigenlijk was ik best wel zenuwachtig, maar dat was uiteindelijk nergens voor nodig, want toen ik eenmaal mijn rooster had ging het snel.

Elk uur had ik een andere klas, omdat de school rond de 7000 leerlingen heeft en aangezien ik van een school kom met 300 leerlingen is dat een heel groot verschil. Verder waren de studenten heel erg vriendelijk en geïnteresseerd, ´wat wel fijn is als je ergens helemaal alleen bent´.

De volgende keer zal ik meer over school vertellen, want dan ben ik misschien zelf ook wat meer gewend!

Love,
Linda

Afscheid, New York en Texas!

Heeey Dutchiee’s,

De week voor mijn vertrek was ik al bezig met spullen bij elkaar zoeken en typisch Nederlandse dingen voor mijn gastgezin kopen. Daarnaast had ik natuurlijk ook nog mijn laatste werkdag, de laatste afspraakjes en de 3e Hepatitis AB prik! Die week was daarom erg leuk, maar tegelijkertijd ook zóó druk!

En toen was dan eindelijk de laatste dag in Nederland aangebroken. Ik kon niet wachten om te vertrekken, maar tegelijkertijd was het een beetje dubbel, omdat ik besefte dat ik pas over 10 maanden iedereen weer zou zien.

‘Woensdag 6 augustus’
Deze dag moesten we allemaal om 2:30am opstaan, zodat we zo snel mogelijk naar Schiphol konden vertrekken. Aangekomen op Schiphol zagen we alle andere ‘exchange students’, waarmee we naar New York zouden gaan.
Nadat we papieren hadden gekregen en in hadden gecheckt, moesten we dan toch echt afscheid nemen… :’(

Ik vond afscheid nemen echt moeilijk, maar je weet waarvoor je het doet en daarom wil je ook wel graag doorgaan. Ik had het geluk dat ik mijn familie nog even kon zien vanuit het vliegtuig, omdat ze op het promenadedek stonden te zwaaien. Een paar minuten later vertrok het vliegtuig dan toch echt naar New York!

Toen we die middag aankwamen kregen we eerst de kamer indelingen en ik sliep op de kamer met Lydia, Jill en Joëlle! De rest van de dag konden we allemaal een beetje uitrusten, want donderdag stond er heeel veeel op het programma!

We werden om half 9 opgepikt door de bus en eerst gingen we naar Central Park en toen reden we door naar de Upper East Sides. We kregen vrije tijd om in de winkels te kijken en daarna gingen we naar Macy’s, de Sint Patrick Kathedraal, Rockefeller Center, Time Square en Hareld Square.
Eerst gingen we lunchen bij Macy’s en daarna kregen we vrije tijd om even te shoppen.
Toen we weer in de bus zaten reden we door naar de Empire State Building, High Line, Greenwich Village, Soho en Chinatown. Bij the Canal Street kregen we nog vrije tijd om te shoppen! ´Wat ik natuurlijk helemaaal niet erg vond..´
Daarna zijn we naar de Brooklyn Bridge geweest en hadden we dinner bij het Hard Rock Cafe. Uiteindelijk gingen we nog naar Time Square en om 21:00 reden we uitgeteld weer terug naar het hotel.

Vrijdag gingen we om half 10 eerst naar 9/11 memorial en daarna gingen we met de boot langs the Statue of Liberty. Na de lunch bij the World Financial Center gingen we met de subway naar Coney Island. Bij Coney Island kregen we vrije tijd en daarna hadden we gezamenlijk dinner bij L&B Spumoni Pizza. Als afsluiting gingen we naar de Top of the Rock en zo konden we de hele stad van boven af zien. ‘Which was amazing!!’

Terug in het hotel namen we afscheid van elkaar, want iedereen vertrok die nacht/ochtend om een andere tijd. Ik had het geluk dat ik samen met Marc naar DFW vloog en dus niet alleen hoefde te gaan.

Na een lange ochtend kwam ik dan toch eindelijk aan bij m’n nieuwe familie in Mansfield. Het was een heel prettig ontvangst en die dag ontmoette ik al een paar andere familieleden.

Over dit vertel ik in mijn volgende verhaal meer, want anders word deze wel heeeeeel erg lang!

Hope you enjoyed reading! Byee