Terug kijk op..

Alweer 2 weken terug in Nederland, pfff.. wat lijkt dat alweer lang, terwijl het als gisteren voelt dat ik afscheid nam van mijn familie in Texas.

Momenteel heb ik helemaal geen tijdsbesef meer, alles gaat zo snel en tegelijkertijd zo langzaam. Ik mis Texas, mijn (host) zus en de familie super erg, maar dan aan de andere kant ben ik er alweer zo aan gewend om in Nederland te zijn.
Als mensen mijn vragen, ‘ Hoe was het nou?’, dan is vaak mijn antwoord, ‘Super gaaf en vooral ook heel leerzaam. Ik heb nu vanuit andere ogen op de wereld kunnen kijken, want het is in Amerika natuurlijk totaal anders dan hier in Nederland.’

Ook heb ik heel erg het gevoel dat het daar wat vrijer is qua dingen doen en plannen: Heb je zin in wat? Dan eet je iets, en als jij om 6 uur ’s avonds nog geen trek heb, dan eet je gewoon om 7 uur of wanneer je er wel zin in hebt. In Nederland vind ik dat we heel erg op schema’s leven. Ik zeg niet dat iedereen dat doet natuurlijk, maar mensen die ik ken zeggen vaak, ‘rond 6 uur thuis, want half 7 eten we’.

Hier is natuurlijk niks mis mee, het is gewoon anders, en dat is ook hoe ik mijn High School jaar beschrijf; ‘anders’. Sommige dingen die ik heb gedaan waren super leuk en sommigen weer wat minder. Maar dat weet je al voordat je aan een High School jaar begint; ‘Niks zal hetzelfde zijn en sta voor alle nieuwe dingen open’. En met precies die gedachte ben ik ook op het vliegtuig gestapt. Ik kon natuurlijk eigenwijs zijn en dingen niet doen, ‘ omdat ik het niet gewend ben’, maar daar kom je niet ver mee en bovendien ben ik er wel heen gegaan om, onder andere, met een andere cultuur kennis te maken.

Iets wat ik nooit vergeet is het wij-gevoel op school. Bij rugby games, voetbal games, volleybal games, en ga zo maar door, gaan er altijd studenten mee om elkaar aan te moedigen en te kijken naar de wedstrijd. Daarnaast zijn er natuurlijk ook veel clubs waar je je bij aan kunt sluiten en zo worden ook vaak de vriendengroepen gemaakt. Ik persoonlijk deed aan meer dingen mee, het eerste semester koos ik het vak Dance en voor het tweede semester had ik me aangemeld voor Tourism. Ik ben helemaal geen professional in Dance en in Nederland hebben we op de middelbare niet eens het vak toerisme, maar juist daarom heb ik die 2 vakken gekozen, omdat wij het niet op die manier hebben en het dus anders is dan ik gewend ben. Doordat je je aanmeld voor verschillende dingen ken je meer mensen en maak je ook meer vrienden.
Daarnaast deed ik ook nog vrijwilligerswerk met mijn host zus, want op deze manier brachten wij ook samen tijd door, anders dan gewoon in en om het huis. Voor alle nieuwe High School Studenten: ‘ Doe vooral mee aan dingen die je hier in Nederland niet hebt en doe aan veel dingen mee, want zo ontmoet je sneller mensen.’

Door whatsapp, facebook, instagram, twitter en mail, bleef ik vaak wel op de hoogte van dingen die hier in Nederland gebeurden en dat vond ik wel fijn. Ik miste mijn familie vooral met verjaardagen, maar verder had ik niet last van heimwee. Een tip is, als jij van jezelf weet dat je dat wel veel last van heimwee hebt, dan raad ik het af om vaak op social media te kijken in de eerste weken.

En dan heb je ook nog mensen thuis die zeggen, ‘Het is toch een vakantie jaar’. Hier kun je het mee eens zijn of niet, maar ik ben het er niet mee eens. Jij kiest ervoor om een jaar weg te gaan om Amerika te ontdekken, maar de host families willen ook graag hun cultuur en plaatsen aan jou laten zien, want zij kiezen ervoor om jou in huis te hebben. En aangezien je maar 10 maanden hiervoor heb denk ik dat het hierdoor voor de thuisblijvers kan lijken dat je elk weekend wat doet, terwijl je gewoon in een plaatsje 10 minuten verderop bent. En natuurlijk ga jij dan de toerist uithangen, foto’s maken en online plaatsen: omdat het nieuw voor je is. Terwijl als je hier in Nederland naar de dichtstbijzijnde stad gaat je dat niet doet, omdat je deze al je hele leven kent en je er niks speciaals aan vind. Als je hier over nadenkt en je je verplaatst in iemand die daar niet al zijn hele leven woont, dan weet je dat je dat misschien wel zou doen.
Dit is hetzelfde met school, in Nederland gebeurt er op de middelbare vrij weinig als je het vergelijkt met Amerika: Try-Outs, Spirit Week, Homecoming, Football Games, Halloween, Thanksgiving, Prom, Graduation en daarnaast nog een paar dress-up dagen. En ja, dit is heel erg veel en allemaal heel erg leuk, omdat het nieuw en anders is, maar daarnaast moet je als exchange student nog wel goede cijfers halen, want als je dat verprutst dan kun je of van school worden gestuurd en in het ergste geval weer in het vliegtuig naar huis zitten.

Ik vond het heel erg ‘AMAZING’ om al de school evenementen mee te mogen maken, want ik had er natuurlijk wel van gehoord, maar nooit verwacht dat het allemaal zo groots werd aangepakt.

En dan al die internationale vrienden die je ook nog maakt, want vaak zijn er, naast jou, nog 3 / 4 andere exchange students uit andere landen. Daarom heb ik nu vriendinnen in Noorwegen, Finland en Duitsland!

Op school moet je eigenlijk gewoon aan alles mee doen, want dan maak je veel vrienden en ben je ook echt betrokken in het schoolleven. Daarnaast ben ik ook nog het meest dankbaar voor mijn tweede familie die ik eraan heb over gehouden. Sommige studenten worden heel close met hun familie en sommigen wat minder, wat beide prima is, maar ik ben heel close met mijn familie geworden. Ik denk dat dit komt omdat we beide aan het begin van het jaar aan elkaar hebben verteld wat we wel en niet van elkaar verwachten. Mijn host ouders hebben me daarom ook behandeld als hun eigen kind, omdat ze dat zelf fijn vonden, maar ook grotendeels omdat ik hun heb verteld dat ik dat graag wil. Ik snap dat je nu denkt, maar je hebt ouders? Waarom zou je dat willen? En dat snap ik ook, maar ik wou me ook niet het hele jaar een gast voelen. Ik kan net zo goed mee helpen met opruimen en de was, want ik leef ook in dat huis op dat moment, toch?

Zoals je ziet zijn het dan er dan toch wel veel hoogte punten in zo’n jaar, niet alles kan natuurlijk even leuk zijn, maar joh is jou Nederlandse leventje altijd perfect?

Mijn High School ervaring was echt heel erg goed, en dit komt natuurlijk mede door mijn gastgezin, want als ik me niet thuis had gevoelt dan zou het een lang jaar geweest zijn. Als ik zo terug denk aan dit jaar dan word ik echt weer helemaal blij en kan ik er wel uren over door praten: ‘ It was an unforgettable experience and I'm thankful for everything!’

Alle nieuwe studenten die denken een High School jaar te gaan volgend, of nog heel erg aan het twijfelen zijn, je kunt mij altijd een berichtje sturen!

Byebye!

Laatste weekje in Texas + afscheid en ontvangst

Halloo!

Dit verhaal schrijf ik alweer vanuit Nederland, want ik ben voor al 2 dagen weer op Nederlandse grond.. Jammer? Ontzettend jammer! Leuk? Ontzettend leuk!

Toch wil ik jullie nog even over mijn laatste dagen in Texas vertellen, ik had mijn laatste lunch met Oma, dierentuin bezoekjes, eten bij een restaurant waar mogelijk een geest rond spookt, waterpark bezoek, water tubing, surprise dinner, laatste Margarita Wednesday, Blair’s auto met sticky notes beplakken, dan het vertrek en de aankomst. EN het programma ‘Hello Goodbye!’.

Aangezien mijn (host) oma wat ouder is wist ik van te voren al dat ze niet naar het vliegveld zou gaan, dus daarom bezochten Blair en ik haar even. We gingen naar het restaurant waar ik als eerst had gegeten toen ik net aan was gekomen in Texas. Ik was daar dus het hele jaar ook niet geweest en daarom was het wel grappig en raar om er weer te zijn, want het haalde allemaal herinneringen op.

Samen met mijn brother, mom and dad ben ik naar ‘the Catfish Plantation’ geweest en dit is een restaurant waar vermoedelijk geesten moeten rondspoken. Mijn mom en ik stapten uit de auto, daardoor hadden we elkaar natuurlijk al wat gek zitten maken, maar toen we uit de auto stapten was het eerste wat we hoorden een heel hard gekrijs, dus wij springen natuurlijk meteen op. Het bleek een ezel te zijn… Daarnaast was het eten heerlijk en hebben we helaas geen spoken gezien!

Fossil Rim! Een dierentuin waar je met de auto doorheen kan rijden en je de dieren kunt voeren vanuit de auto. THAT WAS SO COOL! We waren in Blair haar Jeep en daarom konden we de dak eraf halen, waardoor de deuren nog dichterbij kwamen!
Die middag heb ik ze mee uit eten genomen als bedankje en ook zijn we met banden op een stromende rivier gegaan. We moesten de banden aan elkaar vast binden, omdat de stroming zo hard ging, maar als je onze family een beetje kent dan weet je dat dat meteen al niet goed ging. Daarna kregen Blair en ik het briljante idee om in de banden te proberen op te staan, maar omdat je aan elkaar zit bewegen die anderen dan ook mee. Tsja.. En dit zorgde ervoor dat mom eruit viel en niet meer in haar band kwam voor het laatste ander halfuur.. Het was dus een geslaagde dag!

De dag erna gingen Blair en ik samen naar Dallas World Aquarium, dieren die in water leven bekijken! En de volgende de dag zelf een waterrat uithangen, want we gingen naar het waterpark ‘Hurricane Harbor’. We kwamen als kreeften weer terug aan het eind van de dag, want ‘who thinks about sunscreen when you’re having fun?’, haha. Die avond moesten we opeens heel snel naar een restaurant, wat ik heel vaag vond, maar toen ik daar aankwam had Blair met mijn vriendin een surprise etentje georganiseerd. Bij mij stonden natuurlijk al meteen de tranen in de ogen, want ik wist dat dit een van de laatste keren zou zijn dat ik mijn vrienden zag.

Last day, packing packing packing, oh and guess what? PACKING. Ik had al 4 dozen naar Nederland gestuurd, maar nu was de vraag of ik alles verder in de koffer, carry-on en laptoptas zou krijgen. Oh ja en dan nog te bedenken dat mijn koffer niet zwaarder dan 23 kilo mag zijn!

Maaaar het is Linda gelukt, yaaayy! Om 4 uur kwam dan ook mijn (host) tante mij ophalen en gingen we naar El Arroyo. Dit is ons favoriete Mexicaanse Restaurant en elke woensdag hebben ze ‘Margarita Wednesday’ en aangezien de ouders dat leuk vinden gingen we daar vaak heen.

Na het laatste avondmaal ging ik met een vriendin ‘sticky notes’ (kan even niet op het woord komen) kopen, zodat ik daar allemaal dingen op kon schrijven om ze vervolgens allemaal in Blair haar auto te plakken. Ze moest werken dus daarom was het een verassing toen ze s ’avonds weer naar haar auto toe liep en al de notes zag. Dit was pas om 11 uur, dus ik was al naar huis gegaan om al mijn laatste dingetjes klaar te zetten, want de volgende ochtend stond ik om half 8 op.

En toen was ook die ochtend aangebroken en het plan was om 10 uur weg, maar met onze family is dat natuurlijk soms een beetje moeilijk, haha. Gelukkig was het niet super erg dit keer en was ik op tijd bij mijn vlucht. Het afscheid was echt vreselijk en op dat moment besefte ik ook hoe snel het jaar eigenlijk is gegaan. Daarnaast herinnerde ik het me ook nog als de dag van gister dat ik op Schiphol afscheid van mijn echte familie moest nemen en dan om erover na te denken dat ik hun de volgende dag weer in de armen zou sluiten, maakte het allemaal nog gekker.

Ik vloog via Chicago en toen ik dan eindelijk door de deuren liep om mijn familie in armen te sluiten, stond er een cameraploeg voor mijn neus!! Het programma ‘Hello Goodbye’ had mijn familie geïnterviewd en ze stonden dus allemaal op me te wachten. (Als het wordt uitgezonden dan zal dit in november gebeuren!)

Het ontvangst was verder erg leuk! Ze hadden posters gemaakt en het voelde meteen weer als vanouds. Eerst gingen we allemaal even wat drinken en bijkletsen, maar daarna begon de tweede klus al; ‘Al de 4 dozen, een koffer, carry-on en laptoptas uitpakken!’

Hier ben ik momenteel nog steeds mee bezig.. Daarnaast is het ook weer heel erg wennen aan het leven hier en mijn weg weer even vinden! Daarom had ik geen tijd om dit verhaal eerder te schrijven! Ook als jullie mij willen zien etc, neem gerust contact met mij op!

Groetjes!!

De laatste maand en weetjes over HS America!

Holaaaaaa,

Toetsweek is geweest, graduation is geweest, en daarom hebben we nu al 2 weken vrij.. LEEEUK!? Ja en nee, want dit betekent dan ook het einde van mijn High School avontuur, maar dot betekent ook dat ik jullie allemaal snel weer ga zien.

Over toetsweek valt niet heel veel te vertellen, want die zijn eigenlijk hetzelfde als in Nederland. Graduation was dan wel weer eens wat anders dan normaal. Ik wist al vanaf het begin dat ik niet officieel kon slagen dit jaar, maar wel kreeg ik de mogelijkheid om over het podium te lopen.

Dit gebeurde dan ook op 6 juni! Als eerst werden de exchange studenten aangekondigd en daarna gingen ze verder met de seniors. Aangezien de klas super groot was deden ze geen verhaal bij elke student en daarom werden gewoon alle namen achter elkaar opgenoemd.
Iedereen daarna weer naar de stoelen en toen werden de caps omhoog gegooid, JAAA net als in de films!

De volgende dag was Blair, mijn hostzus, haar graduation party en aangezien het heel mooi weer was lagen we de hele tijd in het zwembad!

Vanaf toen is de tijd heel snel gegaan, dozen met mijn spullen opgestuurd naar Nederland, al afscheid genomen van sommige mensen en ondertussen nog even proberen te genieten.

Nu heb ik natuurlijk ook nog genoeg tijd om na te denken hoe mijn high school jaar was en wisten jullie wel dat er Amerikaanse vlaggen in elk klas lokaal hangen? Daarnaast moet je er ook niet versteld van staan dat mensen allemaal spullen en kleren met de vlag hebben. In Nederland zie je de vlag soms wel ergens, maar niet zoveel als hier. Het betekend ook gewoon dat ze trots op hun land zijn en er respect voor hebben.

In de klas zit je aan van die tafels die je ook in films zit, van die tafels waar de stoelen aan vast zitten. Persoonlijk moest ik daar heel erg aan wennen in het begin want ik schoof altijd naar achteren en dan kwam de hele tafel meteen mee.. Ooops…

Op school, ja net zoals in de films, kun je tijdens lunch je eten kopen en dan loop je met een dienbladje door de cafetaria. Ook zijn er echte dansers, cheerleaders en ‘football players’ te vinden. Als je bij een club hoort dan draag je ook de kleding ervan, of shirts met I <3 ‘en dan de clubnaam waar je bij hoort’.
En voor ik het vergeet: Ja de gele schoolbussen zijn ook echt!

Wist je dat sporten op school soms doorgaan tot 6 uur en dat hebben ze er hier ook helemaal voor over? Naast sporten gaan ook de clubs zoals, koor en band door na schooltijd en je hoeft niet voor lessen te betalen zoals in Nederland.

En wist je dat bijna alle studenten, die 16 jaar of ouder zijn, auto rijden. En dan bedoel ik niet een normale auto, je kunt gerust zeggen dat sommigen het duurste van het duurste hebben. En daarnaast moet je het ook niet gek vinden dat iedereen van het gezin een andere auto heeft.

Ohja en dan heb je natuurlijk ook nog 10 fast food restaurants in dezelfde straat, trust me: ‘you WON’T starve here!’

Wist je dat ze op scholen hier ook vaak een klas president hebben. En daarnaast kun je je ook nog aanmelden om in voorzitter-clubs te zitten.

En dan ook nog de kluisjes, die zijn veel groter dan in Nederland. Er zitten zelfs haakjes in en 2 verdiepinkjes.

Dan heb ik tot slot nog een laatste weetje over Texas.. Ik moet je telleurstellen, want nee niet iedereen loopt hier bij als cowboys of girls. En ook rijden ze geen paarden naar school haha. Natuurlijk zijn er wel een paar die er als cowboys- or girls uit zien, maar echt niet iedereen!

Do I own boots? Do I look country sometimes? Yes, ik ben er een beetje terecht ingekomen door mijn hostzus en soms hebben we cowgirlboots aan!

Vriendjes, vriendinnetjes, kennissen, familieleden en de rest van het land die dit leest, ik wil jullie allemaal heel erg bedanken voor het lezen van de verhalen. Dit zal waarschijnlijk mijn laatste verhaal zijn vanuit Texas, want ik vertrek in 9 dagen. Ik heb zin om iedereen eindelijk weer te zien, maar aan de andere kant is afscheid nemen wel weer moeilijk.. Maaaaaar ik sta er positief in en laat het gewoon over me heen komen!

See yall soon guys!

PROM 2K15

Jaa dat lezen jullie goed! Afgelopen zaterdag ben ik naar mijn eerste én laatste Amerikaanse Prom geweest.

Natuurlijk willen jullie allemaal weten hoe dat is geweest.. Laat me er even voor gaan zitten hoor, want het is een heel verhaal.
Waar zal ik eens beginnen? Bij het inzamelen van het geld voor een Prom ticket? Of bij het afbreken van al mijn nagels 2 dagen voor Prom?

Laat ik maar beginnen bij het kopen van mijn Prom jurk, want dit deed ik als eerste van allemaal. Ik had mijn jurk al heel vroeg in het jaar gekocht, omdat ik hoe dan ook, met óf zonder date, naar Prom zou gaan. Dan zal de vraag wel zijn, ‘waarom kocht je hem al zo vroeg in het jaar?’ Ja goede vraag, want van al dit eten kon het ook zo maar zijn dat ik een paar kilo aan zou komen. En wat als de jurk dan niet meer past? Nou eerlijk gezegd had ik daar niet helemaal bij stil gestaan, want ik was zo verliefd op de jurk dat ik wist dat die het zou worden.
Anywaaays mijn Prom jurk is blauw met zilveren diamantjes en strapless.

Dan in het begin van het jaar begonnen ze ook al met acties om geld in te zamelen voor Prom en jou Prom ticket. Als je 60 chocolade repen verkocht kreeg je $10 korting op je Prom ticket. Blair en ik deden het heel slim, want we deden samen 1 doos en dan later nog een 1 doos, zodat we op die manier beide $10 korting hadden. Die kortingen heb je ook wel nodig want de tickets zijn super duur. Vier weken voor Prom waren de tickets $75, dan 3 weken ervoor $85, dan 2 weken ervoor $95 en ik geloof dat die laatste prijs zo bleef, maar het kan ook best zijn dat het in de laatste week voor Prom nog een tientje omhoog ging.

Okay, Prom dress: check. – Prom ticket: check.En dan kwam het maanden wachten voordat het eindelijk zover was.. Ondertussen op Pinterest allemaal make-up, nagel en haar foto’s voor Prom opslaan en ideeën voor de Prom foto’sopschrijven.

One month before…
Oh oepss, nooit over nagedacht, SCHOENEN.. Inmiddels hadden we al een groepje gemaakt met alle vrienden die ook naar Prom gingen, want we moesten een lijst inleveren met mensen waarbij we aan de tafel gingen. Nja, AL mijn vriendinnen zijn normaal gesproken, zonder hakken, al groter dan mij ennu hadden ze mij verteld dat ze allemaal hakken hadden gekocht. Wat dit betekent? Dat ik nóg hogere hakken zou moeten kopen om een beetje er tussen te passen.
En uiteindelijk had ik die ook.. Hoe hoog ze zijn? Ik was een kop groter dan ik normaal ben, dat moet wel genoeg zeggen. En eerlijk gezegd had ik daar niet speciaal om gezocht, maar bij toeval kwam ik er op uit, want ik wou zilveren zodat ze mijn jurk zouden matchen.

Ook hadden we besloten hoe we ons haar en make-up wilden gaan doen, dus maar even een afspraak maken bij de kapper.. Mijn eigen nagels heel lang, dus ik had bedacht om ze gewoon te lakken, want dat zou er hetzelfde uitzien als nepnagels. En een fotograaf zouden we ook niet doen, want mijn mommy doet dat als hobby.

Dus, schoenen: check. – haar & make-up: check. – nagels: check. – foto’s: check.

Dan komen we aan bij 2 dagen voor Prom. We hadden alles al een beetje klaar, want zoals je al door hebt is Prom hier ‘a big deal’. Maar natuurlijk, als alles goed lijkt te gaan, dan is er altijd wel iets wat verkeerd gaat. En dat had Linda ook, 3 nagels braken af. “oh no dit is het einde van de wereld, mijn leven is nu over, neeeee’. (hopelijk zien jullie de sarcasme in dat stukje) Ik weet dat het natuurlijk niet een ramp is, en dat er ergere dingen in het leven zijn, maar dan heb je het hele jaar lange nagels en wanneer het moet breken ze af. Baaleeeeeee!!

Gelukkig had mijn mommy een helder idee en dit werd dan ook de dag erna uitgevoerd: ‘ fake nails’. Blair en ik hadden de maand voor Prom ons haar al even uitgeprobeerd en de make-up ook. Uiteindelijk, met elkaars hulp, bleek dit allemaal makkelijker te zijn dan we dachten en daarom hadden we de kappers afspraak afgezegd.

PROM DAY!
Jurk past nog,schoenen heb ik, haar- nagels & make-up is klaar, Prom ticket weer gevonden tussen het stof, batterijen voor de camera zijn opgeladen, handtas vol met onnodige dingen, goede humeur op zak? CHECK! I AM READY!
Dat is letterlijk wat ik voor de spiegel tegen mezelf zei, maar het leek te mooi om waar te zijn. Stuntelend op hoge hakken, proberend mijn benen niet te breken terwijl ik de trap af loop, hoor ik het nieuws al:‘The weather for DFW area looks bad today, storms may come through and 100% chance of rain.’Jippieee dit hadden we nodig! Nou heb ik in de laatste maand al genoeg tornado’s, stormen en hagelbuien mee gemaakt, dus daar schrik ik al niet zo snel meer van, maar moet het nou net op deze dag? THANK YOU BIPOLAR TEXAS. (Voor degenen die het nog niet weten, in Texas kun je alle 4 seizoen op een dag meemaken)

Nou ja, dit mocht de pret niet drukken, want wij hielden onze goede moed erin. Eerst deden we ons haar en daarna de make-up. Alle vriendinnen zouden rond half 3 bij ons zijn, zodat we foto’s konden gaan maken en daarna samen naar Prom konden rijden.

Yes! Het regent niet, totdat we bij de kerk waar we foto’s gingen maken aankwamen. Gelukkig regende het niet heel lang en konden we snel foto’s maken. Na een paar verschillende poses konden we dan eindelijk door naar Prom!

Het was in een duur hotel, en dit betekent? Rijd je auto voor de deur, stap uit, geef je sleutels af en zorg ervoor dat je een nummer krijgt zodat je aan het eind van de avond weer je sleutel terug krijgt. Haha, ik voelde me net een prinses, met verwaaid haar nog wel, want de wind en regen had dan bij het maken van de foto's al verpest.

Het begon om 7 uur en eerst kregen we een 3 gangen menu. Toen we dat achter de kiezen hadden begonnen ze met het uitreiken van de prijzen en natuurlijk werden de KING & QUEEN van de avond ook bekend gemaakt. Toen begon de muziek en kon iedereen dansen. Ook hadden ze een foto boot opgezet en dat vond ik zelf wel heel leuk, want je foto’s werden meteen geprint.

Prom was afgelopen om 11 uur en toen gingen we naar huis. Oh no no no the party won't stop, de avond was nog lang niet over hoor! We gingen naar huis om vervolgens onze after-prom kleren aan te trekken. Het is hier heel normaal om je kleren voor after prom te matchen met degenen waarmee je erheen gaat; daarom hadden wij allemaal hetzelfde shirt. Op het shirt stond 'Sorry I'm not Sorry'.

Zo gezegd zo gedaan, wij omkleden en weer in de auto, dit keer in comfortabele kleren EN sneakers in plaats van hakken. Het thema wasgebaseerdop casino en door zoveel mogelijk (nep)geld te verdienen kon je briefjes krijgen. Die briefjes deed je vervolgens in een grote bak en dan kon je aan het eind van de avond prijzen winnen. En met prijzen bedoel ik nu bubbel blaas, ballonnen of snoep; nee nee nee dames en heren we hebben het hier over grote TV's, Laptops, mini koelkasten, mobielen, moet ik nog verderdoorgaan?

Daarnaast hadden ze ook nog grote luchtkussens, spelletjes, muziek en foto boots. Werd het een late avond? Nou ik zou eerder zeggen vroeg, want om 4 uur (ja ja ja in de ochtend) deden ze deprijsuitreiking en om 5 uur zaten we, moe maar voldaan, in de auto naar huis. Helaas geen grote prijzen voor ons, maar wel een giftcard voor mijn favoriete pizzarestaurant, dus ik mag niet klagen! Het was een top avond!

Maart, ook jij, was geweldig!

Holaaaa amigosss!

Oftewel, What’s up? What’s up ? What’s up? In de ‘tiener taal’ .. haha

Sorry sorry sorry, dat het alweer iets langer dan een maand geleden is dat ik iets heb geschreven. Momenteel is het zo druk, en druk, en druk de laatste tijd, maar ook zo ontzettend leuk! ‘Linda klaar om weer terug te gaan?’ - ‘Terug gaan? Wat is dat? NEE!’ –

Elke keer als het weer tijd is om een verhaal te schrijven besef ik dat er alweer een maand op zit, which is so depressing!!

Begrijp me niet verkeerd hoor! Ik kan niet wachten om jullie weer ‘ in mijn armen te sluiten’, maar denken aan het moment om weer alleen op het vliegtuig te stappen en niet wetende wanneer je je Amerikaanse familie weer gaat zin, realiseert me wel dat ik in een goed en liefdevol gezin terecht ben gekomen.

Nu even over vorige maand, MAAART, de leukste maand van het jaar, want ik was jarig! Maar dat is pas eind maart, dus laat ik maar bij het begin beginnen. Anders word het zo ‘confusing’.

‘ Linda, Linda, Linda, listen to me Linda, Linda’ – Elke keer als ik mijn Amerikaanse Oom zie dan hoor ik dat, en met elke keer bedoel ik ook echt elke keer. Als hij mij roept of iets tegen mij wil zeggen dan zegt hij mijn naam 3x, omdat hij dit filmpje gezien heeft en het helemaal geweldig vind:

https://www.youtube.com/watch?v=TP8RB7UZHKI

Het zit zo erg in zijn hoofd dat hij mijn naam niet kan horen, zonder het 3x te horen, haha. Naast hem zijn er ook nog zo afgerond 100 andere jongeren die, bij het horen van mijn naam, dat zeggen. Al met al hoor ik het elke dag daarom op zijn minst wel 2x, haha. Mijn antwoord daarop is inmiddels dus ook al: ‘Okay I guess I’ll have to listen’ or ‘No I’m not listening anymore’, haha.

Daarnaast gaan mensen in Amerika veel vaker uit eten en naar de film. Met mijn vrienden spreken we vaak na school af en doen we die dingen. Alles is met de auto, waar ik in het begin wel aan moest wennen, want ik ben gewend aan lopen.
Een van mijn goede vriendinnen is Anne, een exchange student uit Noorwegen, en als ik met haar afspreek gaan we altijd wandelend overal heen. In het begin keken onze families ons wat raar aan, omdat het hier helemaal niet zo normaal. Om naar Anne haar huis te gaan moet ik de straat uitlopen en bij 2 starten oversteken, 5 minuten in de auto en 15 minuten lopen. ‘ What? Linda do you know how far that is?’ Oh nee, dat is ver maar 4 uren in de auto word ‘om de hoek’ genoemd.
Zulke verschillen vind ik altijd wel grappig en zo merk je ook hoe erg mensen aan auto’s gewend zijn hier!

Movies
‘Insurgent’, ‘Fifty Shades of Grey’, ‘American Sniper’, ‘Cinderella’ and ‘Furious 7’. Jaaaaaaa, ik heb al die films al gezien. Dus ik dacht, laat ik mijn mening eens geven.

- Furious 7:Was okay maar niet echt mijn soort film. Mijn vader had het helemaal geweldig gevonden, dat kan ik je wel vertellen

- Cinderellaaaa:Dat was echt een film waarbij je denkt ‘hopelijk gebeurd dat ooit met mijn leven, waarom is het een sprookje’.

- American Sniper: Wat heb ik een respect voor die man, als je een emotioneel geval bent tijdens films; ja je gaat huilen.

- Fifty Shades of Grey: Ehm well this is awkward, het boek echt heel goed omschreven, maar de film is geen aanrader en ik vond het helemaal niet zo geweldig als verwacht.

- Insurgent: Yup as amazing as ‘divergent’. Blair en ik hadden de eerste film gezien en aangezien we die zo leuk vonden was de tweede ook een groot succes.

Maar dat zijn natuurlijk mijn meningen! Oh en als je hier naar de film gaat word je ook bediend zoals in een restaurant, want stel je voor in dat anderhalf uur film kijken verhonger je! Het is wel heel cool om mee te maken, want in Nederland heb ik dat nog nooit gezien, een tip; neem niks moeilijks om te eten, want het is wel donker!

18 maart; ‘Linda there is mail for you!’
Jullie hebben geen idee hoe blij ik word van die zin! Als mijn daddyoo mij roept en dat zegt dan ben ik al meteen helemaal blij. Aangezien er een 90% kans is dat het van Nederland komt! (ja die 10% zijn al mijn lovers hier, hahahaha grapjuuuuhhh!)
Anywaysss, 18 maart kreeg ik al een verjaardagskaart van mijn Oom en Tante! (Als jullie dit lezen: BEDANKT)

Een week later kreeg ik een van m’n gezin! (Als jullie dit lezen: GRACIAS)

En diezelfde week kreeg ik een kaart van mijn lokale coördinator! (Die dit waarschijnlijk niet begrijpt, maar alsnog: DANKEWOL)

Op de dag zelf, 28 maart, mocht ik een kaart, die ik 8 maanden geleden van mijn vriendinnetje Elisa had gekregen, open maken! (Als je dit leest: THANK YOU)

En dan alle felicitaties op Facebook, Email en Instagram niet te vergeten! (Als jullie dit lezen: DANKE SCHÖN)

Op 27 maart, de dag voor mijn verjaardag, had ik een Sushi- Avond met mijn vriendinnen en dan vragen jullie je vast af hoe de dag zelf was! We moesten heel vroeg op, want gingen naar een super fancy ontbijt, Breakfast at Tiffany’s. Ik weet niet of jullie ooit van die tv show gehoord hebben, en anders even opzoeken!! ;) Het gaf me een beetje het gevoel van een talkshow, waar iedereen zich heel erg voor opmaakt en lekker eten eet.
Daarna gingen we foto’s maken en tot slot moesten we Blair haar konijnen ophalen. Blair heeft 2 konijnen en daarmee doet ze ook shows en dat was ook dat weekend.

Ohjaa, school! School gaat ook heel goed, veel mensen vragen wanneer ik weer weg ga, dus ik denk dat ze me nu wel gezien hebben! Hahaha, hopelijk niet.. Alles gaat verder nog goed, alle vakken voldoende en tsja Geschiedenis is Geschiedenis, ik sta er nét voldoende op dus ik ben blij!!

Mijn volgende verhaal komt volgende week, want dan zal ik jullie alles vertellen over de bluebonnets waar we vorig weekend foto’s van hebben gemaakt!

I hope yall are doing fine and I’ll talk to you soon! (Mocht je me stiekem tijdens mijn reis al de hele tijd volgen en je wilt je eens met mij praten dan kun je me altijd toevoegen op Facebook: Linda van Dijk)

Byebyebyeee

Snowdays and Springbreak!

De titel zegt het al, snowdays, iets waar elke leerling van droomt.

In Nederland zouden ze zeggen, ‘dat kleine beetje sneeuw, dan ga je lopen naar school in plaats van op je fiets’. Hier zou lopen een beetje ver zijn, omdat alles zo ver bij elkaar vandaan is, en daarom mogen we thuis blijven. Ongeveer 2 weken geleden waren we dus maandag, dinsdag en woensdag vrij en op donderdag besloot de school dat we het maar even moesten proberen. Het was nog steeds zo slecht als de dagen ervoor, dus iedereen was verbaasd, maar goed het moest maar. Uiteindelijk was niet zo’n goede keuze aangezien er 3 schoolbussen, of van de weg gegleden of om gekanteld waren. Nadat er ook nog een paar auto’s in ongelukken terecht zijn gekomen, besloten ze om ons eerder uit school te laten gaan. En zoals je wel kunt raden; Vrijdag waren we weer vrij.

De week erna was het al wat beter en moesten we gewoon naar school. Zo gezellig was dat niet, want alle leraren zaten in de stress met invoeren van cijfers. Elke lesuur hadden we daarom toetsen, zodat we het voor de Voorjaarsvakantie af konden krijgen.
Die week ging gelukkig snel voorbij, want donderdag waren! Helaas ging deze week ook snel voorbij, want dit is nu alweer de laatste dag van mijn super geslaagde Springbreak:

Zaterdag 7 maart:Dagje Dallas, de grote stad, met host- mom and dad, want we moesten groene shirtjes vinden voor Sint Patricks Day. Helaas ging dat niet helemaal geslaagd, want de winkels waar we heen gingen waren failliet gegaan. Die avond hadden we wel een verjaardag etentje in een Japans restaurant, zelf vond ik dit wel heel leuk want er werd voor je neus gekookt, haha!

Zondag 8 maart: Dit was een lekker rustig dagje, naast het feit dat we het hele huis opgeruimd en schoon gemaakt hebben. ’s Avonds zijn we nog uit eten geweest en daarna hebben Blair en ik een film gekeken.

Maandag 9 maart: We deden een 2e poging shoppen voor Sint Patricks Day shirts en dit keer zijn we wel geslaagd! Blair heeft haar konijnen voor shows dus ’s avonds moesten we ze laten inschrijven, omdat ze binnenkort een wedstrijd heeft.

Dinsdag 10 maart: Blair en ik zijn wezen shoppen met alle ‘coupons’ voor gratis spul, dus dat was erg goedkoop. En daarnaast hebben we nog voor bruidsmeidjurken gekeken, omdat mijn ‘tante’ gaat trouwen.

Woensdag 11 maart: Een dagje in het welbekende pretpark, Sixflags. Blair en ik zijn in ongeveer alle achtbanen geweest en gelukkig waren de waterattracties dicht, want anders werd ik daar ook mee ingesleurd. Opzich had ik dat natuurlijk wel leuk gevonden, maar het was een beetje regenachtig dus liever niet, haha!
Jullie weten vast wel dat Blair en ik vrijwilligerswerk doen bij All Star Equestrian. Voor degenen die dat gemist hebben, dit is een plaats waar kinderen met een handicap kunnen paardrijden en tegelijkertijd hun therapieën kunnen doen. Wij zorgden er voor dat het kind goed op het paard bleef zitten en de les goed kon volgen, maar omdat we daar nu al een half jaar zijn konden we een kleine cursus ‘Horse Handling’ volgen. Blair en ik hebben alle lessen gevolgd en dat betekent dat we nu ook de paarden mogen leiden!

Donderdag 12 maart: Aangezien we elke dag heel vroeg op moesten staan konden we nu eindelijk een keer lekker uitslapen, want we hadden pas plannen vanaf half 3. Een kennis van ons organiseert evenementen en dit keer was er ook een evenement waar ik bij ging helpen. Om heel eerlijk te zijn ben ik vergeten wat het precies was, maar dat komt omdat ik eigenlijk alleen het eten serveer en zorg dat het weer opgeruimd word.
Soms ik mis werken, ja klinkt heel raar want tegenwoordig wil iedereen het liefst NIET werken, maar ik was zo gewend om elke week te werken en sinds ik hier ben helemaal niet meer. Ik denk dat het ook vooral de sociale contacten met alle leeftijdscategorieën is mis, maar ik mag niet klagen want we doen veel vrijwilligerswerk dus op die manier krijg ik dat ook weer terug!

Vrijdag 13 maart: Deze dag ook weer vroeg op, ten eerste was het al vrijdag de dertiende, wat iedereen een vervloekte dag noemt. Ik had er eigenlijk helemaal geen last van want het was een hele leuke dag. Samen met Olivia, een vriendin, en Blair gingen we naar de Stockyards in Fort Worth. Wat dit is? Basically, the countryside of Fort Worth. (Ik kan nu even niet een goedlopende zin bedenken om dit beter uit te leggen) Er zijn allemaal leuke winkeltjes, dieren, muziek, en niet te vergeten COWBOYS.Ook zijn er evenementen en shows, maar die komen vaak later pas en waren er nu dus nog niet. ~ For more information check the website: http://www.fortworthstockyards.org/ ~
We hebben heel veel foto’s gemaakt en die zal ik ook op mijn blog zetten.

Zaterdag 14 maart: 4 uur in de ochtend, “Lindaa Rise and Shineee”, ik was heel enthousiast voor deze dag en het enige nadeel was dan ook, het zo vroeg op moeten staan. St Patrick’s Day is eigenlijk pas op 17 maart, maar dat is op een donderdag en daarom was er op deze dag, 14 maart, de parade in Dallas. Eerst wist ik ook niet zo goed wat het eigenlijk was, maar lang leven google! Voor degenen die het niet weten: ‘St. Patrick’s Day is de nationale feestdag van Ierland, Noord-Ierland, Montserrat en de Canadese provincies Newfoundland en Labrador. De feestdag valt op 17 maart, waarbij men de beschermheilige van het land, Sint-Patricius herdenkt. Overal in Ierland wordt dit gevierd met openluchtconcerten, kermis, een grote optocht en vuurwerk bij de rivier de Liffey in Dublin. Groen is de kleur die met het festival wordt geassocieerd. Feestgangers dragen allemaal groene kleren en versiersels. St. Patrick's Day wordt ook groots gevierd in de VS en Australië, landen waar veel Ieren naartoe zijn geëmigreerd. In deze landen worden veel grote optochten georganiseerd.’
En ik ben naar de grote optocht in Dallas geweest, er waren allemaal wagens met mensen en die gooiden allemaal kettingen, snoepjes, knuffels en je kunt het zo gek niet bedenken, in het publiek.
Na de optocht gingen we naar het huis van familie om vervolgens crawfish, oftewel ‘rivierkreeft’ te eten. Tot nu toe heb ik bijna alles geprobeerd, maar toen ik die levende dingen in het zwembadje zag zitten en Blair achter me aan ging rennen met een levende, besloot ik om dit niet te gaan proberen. Natuurlijk weet ze me altijd over te halen en heb ik een klein hapje geprobeerd, maar daar bleef het bij.

Zondag 15 maart: Last day of our Springbreak, I don’t want to talk about it. De week is zo snel voorbij gevlogen, maar dat is altijd zo als je het leuk hebt. Vandaag heb ik eigenlijk niet zoveel gedaan, naast skypen, opruimen, huiswerk en lunchen. Dit beetje rust is eigenlijk ook niet heel erg, want ik heb me voor de vakantie een tijdje niet zo fit gevoelt doordat ik verkouden was en koorts had.

Morgen begint school weer en opzich heb ik er wel zin in, want ik heb nog maar 57 echte schooldagen op deze school. (Zonder alle weekenden gerekend) Ik had niet verwacht dat de tijd zo snel zou gaan, maar het is helaas toch echt zo!

This was a short update and I hope you enjoyed reading!

Voor alle nieuwe High School studenten, als jullie vragen hebben of gewoon even willen praten, dan kunnen jullie mij natuurlijk altijd via Facebook vinden en een bericht sturen!

Byebye!

200 gehad, en nog maar 124 te gaan.

Holaa!

Zoals mijn titel al zegt, precies 200 dagen geleden nam ik afscheid op Schiphol en sinds toen is de tijd super snel gegaan. Ik zat even te berekenen hoeveel tijd ik hier nog heb en ik kwam erachter dat ik nu al over de helft ben!

Op school zijn nu de grote voorbereidingen voor Prom al bezig, ook al duurt het nog 3 maanden voordat dat is. Om geld in te zamelen konden je je inschrijven om chocola te verkopen en dat hebben Blair en ik dus ook gedaan!
Ik weet niet of ik jullie dit ooit verteld hebt, maar de chocola hier vind ik veel meer naar plastic smaken dan de Nederlandse chocola. Ik zou het je dus ook niet aanraden om te kopen, maar het was voor een goed doel. En natuurlijk wou ik met alle plezier dozen chocola verkopen aan de Amerikaantjes die niks anders gewend zijn en het overheerlijk vinden.

Tijd voor de Nederlandse cultuur! Ik ben met mijn host Family naar een world market geweest en daar vond ik de typisch Hollandse kaas, die natuurlijk gekocht moest worden. De Nederlandse dropjes vinden ze hier het vieste wat er maar is, ‘only the smell makes me feel nauseous’, dus ik begon al aan mezelf te twijfelen of ik gewoon aan de smaak gewend ben of dat ik het echt lekker vind.
De Nederlandse chocola en stroopwafels vinden ze in tegendeel overheerlijk, net zoals de pannenkoeken die ik voor ze had gebakken!

Begin januari ben ik ook naar een typisch Amerikaanse babyshower van vrienden geweest en dat was ’the cutest thing’. Ook moesten we met onze Amerikaanse tante bruidsjurk shoppen, want die trouwt in Juni!

Voor de rest is volgende week alweer de laatste week van de 6 weken en dat houd in ‘toetsen op het laatste moment’, maar daar was ik gelukkig al aan gewend door Nederland, haha. Voor de laatste 12 weken ga ik de klas Sports and Entertainment Management volgen, aangezien Hospitality en Tourism een 6 weken klas is.

Ik heb ook nog even een andere mededeling wat met High School te maken heeft, maar niet met Amerikaanse High School! Dit is High School Canada! Ik weet niet of jullie het al weten, maar er is een Win een semester High School Canada wedstrijd en als je tussen de 15 en 18 jaar bent kun je je voor 4 maart 2015 opgeven!

De link hiervoor: http://www.winhighschoolcanada.nl/doe-mee/

~ If dreams don’t scare you they aren’t big enough! ~

Dagdag!

Dag semester nummer 1, Hallo tweede en laatste semester.

Hoihoi!

Wat is het eerste semester snel voorbij gevlogen zeg! Zo sta je op je eerste schooldag alleen met een dienbladje in je hand en zo zit je bij een hele groep nieuwe vrienden. De tijd vliegt echt zo snel en ik kan niet geloven dat ik hier nu al bijna 5 maanden ben. Het voelt als 5 weken, maar het zijn toch echt al 5 maanden!

In dit verhaal wil ik jullie even kort vertellen over school en de vakken die ik hier heb. Het tweede semester is begonnen en nu heb ik namelijk weer een paar andere vakken. De vakken die ik in het eerste semester gehad heb zijn:

• Pre-AP Spanish 2 (94)
• Dance (93)
• Algebra 2 (97)
• Teen Leadership (94)
• Art (97)
• English (83)
• Astronomy (97)
• US History (79)

Engels, Algebra en Geschiedens waren verplicht en daarnaast wou ik vakken die ik in Nederland op het VMBO-T niet kon volgen. Beeldend vorming hebben we natuurlijk ook in Nederland, maar ik koos dat dit keer omdat ik iets creatiefs erbij wilde. Spaans, Dans, Leiderschap en Astronomie had ik nog nooit gehad dus dat was heel erg interessant om eens te hebben.

Hier is het geven van cijfers een beetje anders dan in Nederland, want ze gaan van 0 tot 100 in plaats van 1 tot 10. Mijn eindcijfers van het eerste semester staan tussen de haakjes achter het vak! In Nederland heb ik altijd al moeite gehad met geschiedenis, al die nummertjes en namen, ik kan het gewoon niet onthouden! Conclusie: zoals je kunt zien ligt dat niet alleen aan de geschiedenisleraar in Nederland, want hier haal ik het ook elke keer weer net voldoende!

Voor het tweede semester, zoals ik eerder al zei, ziet mijn rooster er totaal anders uit en dit is zo omdat ik er zelf naar heb gevraagd. Ik wil zoveel mogelijk verschillende ‘andere’ vakken proberen en daarom ziet mijn rooster er dit semester zo uit:

• Pre-AP Spanish 2
• US History
• Algebra 2
• Astronomy
• Principals of Hospitality and Tourism (telt als 3 blokken)
• English

´Principals of Hospitality and Tourism´ is een vak wat word gegeven als voorbereiding en informatie over de opleiding in college. Zelf zit ik erover na te denken om een tweetalige Toerisme opleiding te doen als ik terug ben, dus nu kan ik alvast kijken of ik het wat vind!

Het schooljaar gaat echt zo snel dat ik niet kan en wil beseffen dat ik al op de helft ben. Ik geniet echt van alle kleine dingen, want als je de 5 maand op de kalender ziet staan dan ga je je wel beseffen dat je nog maar heel kort hebt.

Natuurlijk kijk ik er soms ook wel weer heel erg naar uit om even de ´bekende´ vrienden en familie te zien, maar ik heb goed nieuws! Mijn terug vlucht is op 25 juni en op 26 juni om 9.30 land ik, als het goed is, weer op Nederlandse bodem!

Dit was even een kleine update, omdat het laatste semester nu is begonnen en ik jullie er even over op de hoogte van wilde brengen!

Doeidoei!